Jij als ouder kent je kind het allerbeste. En dat is fijn, want zo begrijp jij al snel wat de behoefte van je kind is. Jij weet precies waar je kind positief of negatief op reageert. Als ouder van een (gevoelig) kind is er een grote kans dat jij meer dan eens hebt meegemaakt dat je kind op een ogenschijnlijk onbelangrijke situatie heftig reageert. Zo’n situatie kan soms nog maandenlang een grote impact hebben op de gemoedstoestand van je kind. Logisch dat jij als ouder een zelfde soort incident in de toekomst graag wil voorkomen. Maar is het wel verstandig om je kind op deze manier te beschermen?

Domme mensen, enge mensen

Ik persoonlijk vind de wereld een hele mooie en ook een hele gevaarlijke onvoorspelbare plek. Er zijn prachtige mensen en er zijn mensen die in en in slecht zijn. Hoe ouder ik word hoe meer mensen ik uit die laatste groep ben tegengekomen. Hoe ouder ik word, hoe bedachtzamer en waakzamer ik word en hoe meer mijn beeld over de wereld richting het negatieve verschuift. Verbittering die ik vaker zie bij mensen op leeftijd en waar ik nooit wat van begreep, begrijp ik steeds beter. Ondanks dat ik dit niet wil, en juist het mooie van het leven en de mensheid wil zien. Mensen kunnen zonder na te denken dingen uitkramen waar een volwassen en kinderen een gigantische deuk van oplopen. Mensen kunnen weinig inlevingsvermogen en empathie hebben, niet nadenken over de impact van woorden en daden en hierdoor zonder slechte intenties, toch veel schade aanrichten. 

Voorbeeld

Mijn oudste dochter is gevoelig, ze merkt alles op en beleeft haar omgeving op haar eigen manier. Mijn oudste dochter is 2,5 en hoe ouder ze wordt hoe meer ze oppikt. Zes maanden terug was ik samen met mijn twee kindjes bij een goede vriendin thuis. Mijn oudste dochter kan zich dan wat stiller gedragen en vertellen dat ze het spannend vindt om op deze plek te zijn. Na een tijdje kwam ze wat losser. Op een gegeven moment zegt mijn vriendin op een grappige toon tegen mijn dochter: “Je mag niet duwen hoor!” “auuwww” Vervolgens gaat ze een beetje nep huilen. Mijn dochter kruipt direct terug in haar schulp en zoekt mij op. En ik denk, weer een deuk in haar zelfvertrouwen. En bedankt.

Nasleep

In de dagen na dit voorval hoor ik haar hier nog dagelijks over. “(Naam vriendin is spannend”, “Naam vriendin is niet leuk”. In de maanden daarna hoor ik dit nog wekelijks. Pas na een aantal maanden hoor ik mijn dochter er niet meer over. Tot dat ik zeg dat deze vriendin langskomt. Mijn vriendin komt met een aantal andere vriendinnen langs. En het eerste wat ze zegt wanneer ze mijn dochter ziet is: “Je mag mij niet weer gaan duwen he!?” Het is een grapje. Alleen begrijpen jonge kinderen dit soort grappen niet. Ik merk aan mezelf dat ik het heel vervelend vindt, en wanneer mijn oudste dochter buiten gehoorafstand is zeg ik: “Dit soort dingen moet je niet zeggen, dat vindt ze heel lastig en daar heeft een aantal maanden last van.” Mijn vriendin reageert verbaasd, ondanks dat zij zeer goed met kinderen om kan gaan en werkzaam is als psycholoog. 

Pijnlijk inzicht

Voor mijn hond heb ik contact gezocht met een honden healer. De reden hiervoor wordt wellicht nog in een andere blog besproken, maar is voor nu even niet relevant. Tijdens de healing sessies voor de hond, wordt het hele gezin wordt meegenomen. Want richt je de healing alleen op de hond? Dan zou de healing geen zin hebben, aldus de healer. Na twee healing sessies met het gezin, wordt er aan mij gevraagd om alleen naar haar praktijk te komen. De healer vraagt mij wat er anders was tijdens de eerste en tweede sessie die ze heeft gedaan. Ik geef aan dat ik tijdens de eerste sessie heel emotioneel was en dankbaar en hierdoor enorm uitkeek naar de tweede sessie. Volledig onverwachts voelde ik, direct bij binnenkomst van de healer voor de tweede sessie een hele sterke afweer richting haar. Ik wilde haar zo ver mogelijk bij mij vandaan houden. Aan het eind van de tweede sessie gaf ze mij ook terug dat iedereen in het gezin is meegenomen tijdens deze healing, behalve ik.

Ze stelt de vraag nog een keer, en omdat ik geen ander antwoord kan geven, zegt ze: “Tijdens de eerste sessie waren je kinderen erbij en tijdens je tweede sessie niet.” Dit zet mij aan het denken. En ik stel mij voor dat mijn kinderen nu ook aanwezig zijn, en binnen een seconde voel ik het weer: “Blijf bij mij vandaan!” Ik wil mij focussen op mijn kinderen. We praten hier lang over en dan kan ik niets anders dan toegeven. Ik wil mijn kinderen, en met name mijn oudste beschermen voor de domme dingen die andere mensen kunnen zeggen of doen. Healer: “Jouw dochter voelt jou angst, waarom denk jij dat jouw oudste dochter op nu op deze manier in de wereld staat?” “Jouw dochter voelt alles feilloos aan, ook jouw angst in het contact met anderen mensen.” Dit is een pijnlijk inzicht, ik ben onderdeel van haar onzekerheid, ik ben misschien wel de grootste reden dat mijn dochter zich onzeker voelt. Terwijl ik met mijn gedrag juist wilde voorkomen dat ze zich onzeker ging voelen. Auw.

Geen toeval

En zoals het altijd gaat wanneer je iets in je hoofd hebt: je komt het overal tegen. Dezelfde week ontmoette ik een lerares, we raakten aan de praat. En op een gegeven moment zegt ze tegen mij dat ze merkt dat ik mijn negatieve kijk op de wereld vertaal naar een angst. Een angst dat mijn kinderen gekwetst worden. We raken verwikkeld in een diep gesprek waarin ze mij vertelt dat zij zelf ook deze gevoelens heeft gehad en nu een bewuste keuze heeft gemaakt: Ze wil haar angst voor de wereld niet overdragen aan haar kinderen. En dit gaat gepaard met anders denken, doen, communiceren, want kinderen voelen alles. Ik besluit op dat moment dat ik ook deze bewuste keuze ga maken.

Bizarre resultaten binnen een week

Nog geen week hanteer ik (zonder dit met iemand te delen) een nieuwe mindset: “De wereld is een prachtige plek, ontdek, ga op avontuur, het leven is mooi, laat je verrassen.” En ik merk vrijwel direct verschil aan mijn dochter:

• Ze zegt mij gemakkelijker gedag op het kinderdagverblijf
• Ik krijg van de pedagogisch medewerkers terug dat ze zien dat ze beter in haar vel zit. 
• Haar vader mag haar naar bed brengen, dit is al 1,5 vrijwel onmogelijk als ik ook thuis ben.
• Ze kletst tegen de klusjesman.
• En ze stuurt mij soms de kamer uit omdat ze alleen wil spelen.