Ik lees en hoor er veel over. Vooral omdat ik jaren als coach heb gewerkt. En zingeving het gesprek van de dag lijkt te zijn. Maar hoe meer ik met mensen spreek over hun zogeheten doel op aarde. Hoe meer ik zie, dat het mensen soms laat zwemmen. Want als ze dan niet ‘weten’ of voelen wat hun missie op aarde zou kunnen zijn. Dan zie ik teneergeslagen gezichten. Alsof hij of zij fout is, dom is, niet wijs genoeg is. En het leven weinig zin zou hebben. Wat willen we onze kinderen daarin meegeven? Of kunnen we als ouder daar gewoon wat luchtiger mee omgaan?

Wat is dan eigenlijk het doel in het leven?

Waarvoor is het mensenleven bedoelt? Waarom is onze ziel op aarde? In mijn ogen is het vrij simpel. Om te ervaren… van het leven zelf. Met alle ups en downs, vergelijkbaar met het beklimmen van een berg. En ja, sommigen weten exact wat zie hier hebben te doen. Of kiezen daar heel duidelijk voor. En anderen doen zelfhulp testen, via allerlei stromingen van zelfontwikkeling en vinden dan hun levensdoel. In mijn carrière ontmoet ik ze maar zelden die het meteen exact kunnen benoemen. Na vele jaren coachen is het voor mij helder, dat het vooral gaat om ‘kiezen’ welke richting je op wil als mens.

Breakdowns en breakthroughs

Door de “breakdowns” die we kunnen ervaren in het leven, mogen we ook weer de zogeten “breakthroughs” ervaren. We willen vaak onze downs en pijnlijke lessen vermijden. Maar het zijn juist die lessen die daaruit voortkomen, die ons meer wijsheid geven in het leven. Die mooie lessen geven ons als mens juist een bepaalde richting. En mensen vinden het fijn om een bepaalde richting te krijgen. Als coach zei ik vaak. “Het maakt niet zoveel uit wat je ‘echte’ missie is. Je kan zelf kiezen voor een bepaalde richting. En als je na een aantal jaren het ‘gevoel’ hebt dat het je richting niet meer is. Dan heb je de vrijheid om een andere richting te kiezen.” En deze woorden had ik graag als kind willen horen. En deze boodschap geef ik graag mee aan ouder en kind van de toekomst. 

Durven kiezen

Het leven is niet in hokjes te plaatsen. Het leven IS. En zingeving van vandaag, kan morgen weer anders zijn. Daarnaast is mijn ervaring na 100den mensen te hebben coached, dat ‘kiezen’ en daar ook echt achter staan. Zorgt voor meer zingeving en drive. En daardoor meer levensenergie en ook vreugde brengt. In onze maatschappij leren we vooral dit vanuit het hoofd te doen, in plaats vanuit het hart. Ergens voor staan en daar voor kiezen, wordt niet geleerd op school. Leren handelen vanuit het onderbuikgevoel is niet een dagelijks onderwerp dat wordt behandeld op school. Ik heb hier dan ook een andere blog over geschreven, “onderbuikgevoel leren gebruiken“. Als je dat interessant vindt.

100% achter je richting en keuze staan geeft een bepaalde kracht. En die kracht geeft vervulling van binnen. Waardoor kinderen minder op zoek gaan van buiten. En vervulde, oftewel complete kinderen ervaren voldoening, “het ik ben genoeg” gevoel. Waardoor ze veerkrachtig zijn, de leider zijn van hun eigen leven en hun eigen koers durven te varen. Minder pleasegedrag vertonen en makkelijker ‘nee’ durven zeggen. Hoe duidelijker ze de richting van binnen ervaren met een dikke vette ‘Yeahhhh’ des te makkelijker ze tot actie zullen komen. En een bepaalde drive ‘oerkracht’ naar boven komt om te kunnen dealen met de maatschappij van meningen en omstandigheden die het leven nou eenmaal met zich meebrengt. 

Kinderen kijken naar wie je bent

Kinderen luisteren vaak niet naar wat je uitspreekt. Maar kijken vooral naar wie jij laat zien te zijn in gedrag, houding, etc. Het is dan ook essentieel om als ouder eerst met jezelf aan de slag te gaan. Voordat je al deze mooie wijsheden aan je kind wil uitleggen. Waarin je ze wil helpen hun eigen richting te vinden en kiezen. Het mooiste voorbeeld ben je zelf! En hoe pak je dat dan aan? Je kan jezelf de volgende vragen stellen; “Welke rode draad kun je zien als je terugkijkt naar je leven?” “Wat heeft je veel richting en of voldoening gegeven?” “Waarin ben je jaloers naar anderen en waarom?” “Wat heb je niet geleefd maar zou je toch heel graag willen leven als je terugkijkt naar je leven?”

En als je de antwoorden helder op papier hebt staan. Dan kun je kiezen voor je richting. En daar dan ook 100% achter gaan staan. Dat is dus niet 99% en twijfelend. Daarvoor kiezen betekent dingen loslaten en de acties doen die bijdragen bij deze richting. Vervolgens als je dat een aantal maanden hebt geleefd. Kun je terug kijken en voelen of het echt met je resoneert. Of het leven moeiteloos lijkt te gaan. Mooie mensen, situaties op je pad zijn gekomen. Waardoor je het gevoel van die zogenaamde toevalligheden “synchroniciteit” bent tegengekomen. Dan is het de tijd om je kind te helpen bepaalde inzichten te geven als ze daarom vragen en of behoefte hebben om hierover te leren en spreken. Uiteindelijk ben jij het voorbeeld door het zelf te LEVEN en ZIJN.