Evalien ter Beek – BOOSTKids

Het begin van leven.

Het leven begint niet bij de geboorte, het leven begint bij de conceptie. Zo erft een baby al voor dat hij of zij geboren is bepaalde eigenschappen van zijn of haar ouders. En daarnaast wordt het leven van het kind voor een groot deel bepaald door wat het meemaakt gedurende zijn of haar tijd in de baarmoeder en hoe het geboren wordt.

Stel je voor dat een moeder heel veel stress heeft gedurende haar zwangerschap. Dit betekent dat de ontwikkeling van het stressregulatie systeem van het kind flinke schade oploopt. De schade is veel grotere dan wanneer het kind op latere leeftijd aan flinke stress wordt blootgesteld. Dit is logische te verklaren. Op het moment van blootstelling aan de extreme stress in de baarmoeder, zijn er slechts een paar cellen (die uiteindelijk een volwaardige baby worden), maar al deze cellen lopen schade op aan de genetische code aldus Peter van Panhuis, onafhankelijk psychiater.

Genetica en congenitale (aangeboren) factoren worden ons onze huidige maatschappij niet of nauwelijks meegenomen. Terwijl uit onderzoek van Elise Turk (UMC Utrecht) blijkt dat 60 procent van de verbindingen in de hersenen al voor de geboorte zijn aangelegd. Met name in de laatste drie maanden van de zwangerschap vindt er een zeer snelle ontwikkeling van het brein plaats (Turk et al., 2019).

Vaak wordt gedacht dat het onmogelijk kan zijn dat men de tijd in de baarmoeder kan herinneren. Psycholoog David Chamberlain (1928-2014) onderzocht de ervaring van baby’s gedurende hun tijd in de baarmoeder. Door middel van hypnotherapie liet hij kinderen vertellen over hun ervaringen gedurende de zwangerschap en tijdens de geboorte. Ook vroeg hij de moeders van deze kinderen naar hun ervaringen tijdens de zwangerschap en geboorte. Voorwaarde bij dit onderzoek was dat er voorafgaand aan het onderzoek tussen kind en moeder niet was gesproken over de zwangerschapsperiode en bevalling. Het resultaat van dit onderzoek was spectaculair: de ervaringen van kind en moeder kwamen vrijwel overeen. Zo vertelde een kind dat ze voor ze werd geboren met een hondje had gespeeld, en haar moeder vertelde dat ze tijdens de zwangerschap vaak met een puppy die ze net had gekregen op schoot zat (Chamberlain, 2013).

Hoe bijzonder is het dat kinderen gedurende de periode tussen het 2^e en 3^e levensjaar, kunnen vertellen hoe het voor hen was in de baarmoeder? Jij als moeder kan dit zelf proberen. Ook kan je je kindje vragen naar de bevalling, hieraan kan hij of zij ook herinneringen hebben.

Ben je nu zwanger? Focus je dan op positieve imprinting

We leven in een wereld waarin protocollen worden afgedraaid, en soms zelf worden opgelegd gedurende de zwangerschap en/of tijdens de bevalling. We horen (door sociale media) allerlei negativiteit rondom de bevalling. In de praktijk hoor je vaak van zwangere terug dat ze voor de zekerheid in het ziekenhuis willen bevallen. Er is een groeiende angst cultuur rondom zwanger zijn (wat kan er allemaal verkeerd gaan? Moeten we een test doen? NIPT test, bloedtesten etc) en bevallen. Dit heeft ervoor gezorgd dat er steeds minder vrouwen thuis willen/durven te bevallen. In 1953 beviel 78 procent van de vrouwen thuis. Tussen 1997 en 2000 beviel 35 procent thuis en tussen 2005 en 2008 beviel 29 procent van de vrouwen thuis. Dit betekent dat 71 procent van de vrouwen tussen 2005 en 2008 in het ziekenhuis is bevallen (Herten, 2009). Vanuit angst keuzes maken tijdens je zwangerschap en vanuit angst (in het ziekenhuis) bevallen, kan zorgen voor een negatieve imprint op baby. Ook als achteraf blijkt dat deze angst helemaal niet nodig was.

Een imprint is niet te voorkomen, hoe zorg je nu voor een zo positief mogelijk imprint?

De natuurlijke geboorte beweging, is gelukkig in gang gezet! Luisteren naar je lichaam, je wensen op papier zetten, hypnobirthing, zwangerschapsyoga etc, helpen je om weerstand te bieden tegen de negativiteit. Op deze manier kan je een (meer) positieve imprint creëren.

Ontspanning tijdens de zwangerschap is het eerste waar je als (toekomstige) moeder aan kan werken. Dit kan je op verschillende manieren doen:

• Plan verschillende momentjes gedurende de dag om even in te checken bij je baby;
• Start je dag met een yogaritueel en bepaal je intentie van de dag. Bijv. meer rust en ontspanning ervaren;
• The grattitude journal is een app die zorgt voor meer dankbaarheid in je leven. Door elke dag af te sluiten met dankbaarheid ervaar je meer geluk en connectie;
• Vraag je mensen in je omgeving om geen negatieve bevallingsverhalen met je te delen.
• Regel zaken zoals de geboortekaartjes, de bevaltas, babyspulletjes en inschrijving op het kinderdagverblijf op tijd.

Ten tweede kan je zorg dragen om de bevalling zo ontspannen mogelijk te laten verlopen.

• Verzamel informatie zodat jij als moeder de verschillende opties weet tijdens je bevalling, dit geeft rust;
• Ga voor jezelf na wat (en je partner) ontspant, en zorg ervoor dat je tijdens de start van de weeën en gedurende de bevalling een zo ontspannen mogelijke sfeer creëert;
• Maak (samen) een geboorteplan, hierin is het zaak dat je o.a. aandacht besteed aan welke manieren van communicatie jij prettig vindt, en wat jou ontspanning geeft. Zodat partners en/of zorgverleners weten waar jij het beste op reageert tijdens jouw bevalling.

Literatuur:

Turk, E. et al. (2019). Functional Connectome of the Fetal Brain. Journal of Neuroscience 39 (49) 9716-9724.

Chamberlain, D. (2013). Windows to the Womb: Revealing the Conscious Baby from Conception to Birth. Berkeley: North Atlantic Books.

Herten, M. van (2009). Minder thuisbevallingen. Geraadpleegd op 12 mei 2022, van https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2009/08/minder-thuisbevallingen