YES! nieuwe step! Lekker scheuren over straat. COOL! Hoge boom, daar ga ik in. LEKKER! Ik ga in het diepe zwemmen! Allemaal uitspraken die kinderen volledig zorgeloos kunnen doen. Geen angst, fear is for the weak, live like there is no tomorrow. Terwijl jij als ouder bij deze uitspraken allerlei rampscenario’s voor je ziet: Nieuwe step? → huilend kind met kapotte knieën, Hoge boom? → ritje eerste hulp want hij/zij heeft een gat in zijn/haar hoofd. In het diepe zwemmen? → Dat dacht ik eventjes niet, jij doet je bandjes om en je mag onder toezicht in het pierenbadje. 

Onsterfelijkheid 

Kinderen hebben het gevoel van onsterfelijkheid, en wandelen ook met deze gedachten door het leven. Hierdoor halen ze allerlei gevaarlijke stunts uit en hebben ook mega veel plezier hierin. Zonder angst de wereld beleven, prachtig! 

Angsthazen

Naarmate we ouder worden, worden we meer een meer allemaal angsthazen. Door ervaringen, andere mensen, het nieuws etc. Vanuit angst handelen is een zeer onprettige manier van leven. Handelen vanuit motivatie en levenslust levert je veel meer op. Natuurlijk is angst er ook om ons te waarschuwen voor gevaar en angst houdt ons in leven. Maar als we enkel angst als raadgever gaan gebruiken, dan ontneem je jezelf het vrije gevoel van een onbezorgd leven. Een onbezorgd leven heeft niets te maken met het hebben van een koophuis, veel geld op de bank, een goede baan etc. Een onbezorgd leven ervaren heeft alles te maken met mindset. Je kan denken in goed of fout, of je denkt in mogelijkheden en het nemen van risico’s. Wat denkt jij dat je verder brengt, en wat wil jij je kind meegeven?

Onschuldig

Je kan het je kind ook niet kwalijk nemen, dat hij/zij jouw angst nog niet ervaren. Wees dankbaar dat je kind jouw angst niet ervaart! Het is onmogelijk voor je kind om het concept van de dood, hele erge verwondingen, of veel pijn, volledig te begrijpen. Je kind denkt in: “Ik kan dat later toch ook gewoon doen, ik heb alle tijd van de wereld.” Want hij/zij beseft zich niet dat er op een gegeven moment een einde komt aan het leven. Je kind denkt zaken als: “Ik ga mij eerst vermaken met mijn lego, waarom zou ik mij nu zorgen maken over het vallen van mijn lego op mijn hoofd?” Moet jij als ouder voor de zoveelste keer zeggen: “Pas nou eens op met die step, zometeen val je nog!” Besef je dan twee dingen:

1. Je kan niet van je kind verwachten dat ze de ernst van de situatie in zien. Nu is het toch leuk? Als ik val niet, maar nu val ik niet. En je kan niet verwachten van je kind dat hij of zij kan bedenken dat het ooit in een levensbedreigende situatie terecht kan komen. Het leven is in de beleving van je kind namelijk voor altijd, want “nu leef ik”. 
2. Wanneer jij als ouder je kind constant blijft waarschuwen, maak je hem of haar net zo’n angsthaas als jij zelf. Je kind leert door te vallen en pijn te ervaren dat het in bepaalde situaties de volgende keer beter even kan oppassen. Het is onnodig dat je kind constant op zijn of haar hoede moet zijn voor mogelijk gevaar, door dat jij als ouder constant vanuit angst, dingen tegen je kind zegt. Dit kan voor veel (vaak onnodige) stress zorgen in het leven van je kind. 

Tot slot

Laat het los. Geef je kind de ruimte om zelf te ervaren waar de gevaren liggen (binnen de veilige grenzen natuurlijk). Ga als ouder ook eens na wat voor angsten jij allemaal met je meedraagt, en of het niet eens tijd is om ook weer wat onbezorgder in het leven te gaan staan.